د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى
…………………………..
فى بيت عبدالسلام
عبدالسلام:ياام حسام اقعدى بقى خيلتينى
صفيه:خايفه حنين ماتجيش ياعبده وتعند
عبدالسلام :ومن امته وهى عنديه بنتك اغلب من الغلب وحنينه ومتسامحه اهدى بقى واقعدى
صفيه بلهفه:الجرس بيرن افتح ياعبده بسرعه
فتح عبدالسلام الباب وجد حنين وحازم وعمر
عبدالسلام:انا كنت متأكد ان تربيتى فيكى حلال وهاتيجى
حنين وهى ترتمى بأحضان والدها
حنين:وحشتنى اوى يابابا انا اسفه ماتزعلشى منى
ركضت صفيه الى ابنتها
صفيه:بنتى نور عينى
احتضنت كلاهما الأخرى بشوق ولهفه
صفيه:كده برضه ماترديش على اتصالاتى هنت عليكى يانور عينى
حنين:انا اسفه ياماما وحشتينى ووحشنى حضنك
حازم:وانا وعمر ايه وهم
صفيه وهى تنظر الى عمر بامعان ولكن بغير دهشه
صفيه:انت اكيد عمر
لم يستغرب عمر كثيرا فهو يعلم ان كل من يراه يلاحظ الشبه بينه وبين معتز
عمر:ازيك ياطنط ازيك ياعمو عبدالسلام
صافح عمر عبدالسلام وصفيه وجلس الجميع
عبدالسلام:لازم تقعدوا معانا يومين
عمر:والله ياعمى انا عندى شغل كتير
حنين:عشان خاطرى ياعمر وافقه نقعد يومين عندى كام حاجه عاوزه اعملها
عمر:حاضر خلاص ياحنين
صفيه بفرح:ربنا يخليكوا لبعض يابنى دا انت نورتنا النهارده
عمر:متشكر اوى ياطنط
جلس الجميع يتحدثون الى بعضهم البعض فى سعاده كما اعدت صفيه بعض المأكولات الشهيه وجلسوا جميعا على الطعام
………………………
فى بيت العم نوفل
واخيرا جلست سلمى ومازن بمفردهم
مازن:مش عارف اقعد معاكى من ساعة ماجينا
سلمى:كنا هانقعد ازالا فى وسط المهرجان اللى كان هنا
مازن:باباكى ومامتك طيبين اوى
سلمى:ماما حبتك اوى على فكره
مازن بيتكوا فيه دفا حاسس انى فى بيتى
سلمى:ماهو هايبقى بيتك التانى
مازن:انا فرحان اوى النهارده خلاص بقيتى بتاعتى
سلمى:ايه بتاعتك دى لسه شويه
مازن: كلها شهر ياقمر وتنورى بيتى
سلمى:انتوا اتفقتوا بعد شهر بسرعه كده
مازن:انا كده زعلت منك انتى مش عاوزه تبقى معايا بسرعه زى ماانا عاوز ولا ايه
سلمى :طبعا عايزه ياحبيبى بس شهر قليل اوى
مازن:انتى قلتى ايه
سلمى:قلت شهر قليل اوى
مازن :لا حبيبى انا حبيبك
سلمى:يوه بقى يامازن ماتحرجنيش
مازن:طب مافيش بقى واحده بحبك تبلى بيها ريقى
سلمى:يوم كتب الكتاب
مازن:ماشى ياسلمى بس بعد مانتجوز هاخد حقى منك
سلمى بدلع:واهون عليك يامزون
مازن:يالهوى يانا يااما مااقدرش على كده
سلمى:صحيح مامتك فين يامازن
مازن:دا انتى ام الفصلان ماما ياستى ماتت من خمس سنسن كان عندها كانسر الله يرحمها واتوفت
سلمى :الله يرحمها
………………………….
فى بيت عبدالسلام
عمر:نستأذن احنا بقى ياعمى
عبدالسلام:هاتروحوا فين يابنى مش وافقت تقعدوا
عمر:مااحنا حاجزين فى فندق
صفيه:عيب يابنى ده بيتك
حنين:خلاص ياعمر خلينا نبات هنا
عبدالسلام:انت لسه بتعتبر نفسك غريب يابنى
عمر :لا ابدا
حازم:خلاص اوضة حنين موجوده هاتناموا فيه ومافيش مشكله
نظر كلاهما ل الاخر تحت أعين حازم المتربصه
عمر:اوك خلاص
حازم: انتوا ماجبتوش لبس انا هاجيبلك من عندى ياعمر وحنين هدومها هنا كده كده
ذهب كل الى غرفته وذهبت حنين الى غرفتها بصحبة عمر
عمر:انتى شايفه الوضع اتفرض علينا اهو
حنين:عادى ياعمر بقى
عمر بمكر:بس مافيش الا سرير واحد
حنين:نام انت على السرير وانا هنام على الارض
عمر:طب وليه مش فتحنا صفحه جديده وخلاص ننام جمب بعض وهنام مؤدب
حنين:ها وبعدين احنا اتفقنا على ايه اننا لسه فى مرحلة الخطوبه
عمر:دا انتى ياحنين بتأدبينى أدب شرعى والله
حنين:هاروح اجيبلك الهدوم من حازم وأجى
عمر:اوك
ذهبت حنين الى غرفة حازم وجدته يعد الملابس لعمر
حازم:أكيد جايه تاخدى الهدوم
حنين:وعاوزه اتكلم معاك
حازم: سامعك
حنين:أخبار القضيه بتاعة معتز ايه عطيه اتعدم ولا لسه
حازم:أهله عملوا نقض بس اكيد الحكم هايتأكد على فكره عطيه كان عاوز يشوفك
حنين:ليه
حازم:مااعرفش اللى وصلنى انه قالعاوز الست حنين ضرورى قبل مااموت
حنين:خلاص هاروح له ظبط انت تصاريح الزياره
حازم:حاضر المهم انتى عامله ايه مع عمر
قصت حنين على مسامع حازم كل ماحدث معها هى وعمر
الى الان
حازم:انتى حبتيه
حنين:من وقت ماغرت عليه من اللى اسمها رنا دى وانا مش على بعضى
2
حازم:يبقى حبيته
حنين:بس محتاجه وقت انا اتفقت معاه اننا نتعرف على بعض وهو بصراحه بيحترم اى حاجه بقولها
حازم:على فكره بيحبك جدا
حنين:عارفه ياحازم
حازم:طيب ياحبيبتى افتحى قلبك بقى
حنين:بعد الرؤيه اللى معتز جالى فيها وانا نويت افتح قلبى لعمر
حازم:ده الصح ياحبيبتى يالا قومى نامى صحيح هاتعملى ايه هتناموا ازاى
حنين:هنام على الارض يستحيل ننام جمب بعض
حازم:مش هايرضى يخليكى تنامى على الارض حرام عليكى
حنين:طب ايه رايك تروح تنام انت فى اوضتى وننام هنا فى اوضتك فيها سريرين
حازم:لا ياستى انا مابحبش اخرج من اوضتى
حنين:عشان خاطرى ياحزوم
حازم:مش هتأثرى عليا يالا بقى بره من غير مطرود
حنين:خليك فاكرها
حازم:حاضر وهاسجلها فى النوته
……………………………………
فى غرفة حنين
حنين:اتفضل الهدوم اهى
عمر:اتأخرتى اوى
حنين:اتكلمت مع حازم شويه
عمر:فى ايه بقى
حنين:بص ياعمر انا لازم اروح ازور القاتل اللى قتل معتز
عمر :ليه
حنين:هو عاوزنى ازوره
عمر:ازاى يعنى وهو يعرفك منين
قصت حنين لعمر مقابلتها السابقه لعطيه وماحدث فيها
عمر:بس هو عاوز يشوفك تانى ليه
حنين:هاعرف لما اروح
عمر:بلاش ياحنين تروحى اقسام وتتعاملى مع مجرمين
حنين:عشان خاطرى ياعمر انا حاسه انه حس بالذنب بعد كلامى معاه المره اللى فاتت
عمر:وهايفيد يايه
حنين:انا فى ماغى حاجه نفسى اعملها انى اصوره وهو ندمان وبينصح الشباب بتوع الصعيد مايضيعوش عمرهم ويستمروا فى موضوع التار ده وبعد كده احط الفيديو على صفحة معا ضد التار
عمر:هيا فكره حلوه وانا عندى ليكى فكره كمان
حنين:ايه
عمر:نعمل حمله اعلانيه ضد التار كده هاتسمع احسن
حنين:بس هاتتكلف كتير
عمر:انا متكلف بيها ماتقلقيش
حنين:بس
عمر:مابسش ياحنين
حنين:انت بتعمل كل ده ليه
عمر:عشان بحبك لسه عندك شك
حنين بخجل:طيب يعنى وافقت اروح اشوف عطيه
عمر:بس بشرطين
حنين:ايه هما
عمر:اول شرط انى مش هاسيبك تروحى لوحدك تانى شرط تاخدى الفيزا دى هى باسمك انا عملتها ليكى وفيها حساب اسحبى منها زى ماانتى عاوزه وهاتى اى حاجه تحتاجيها
حنين:موافقه على اول شرط بس موضوع الفيزا ده
عمر:حنين انتى مراتى ومسئوله منى ياريت ماتتعامليش معايا كأنى غريب او مش رجل قادر اصرف على مراتى
حنين:طب خلاص هات الفيزا ياعمر
عمر: طيب هننام ازاى دلوقتى
حنين:نام انت على السرير وانا هنام على الارض
عمر:يابنتى ماتيجى ننام جمب بعض وهابقى مؤدب
حنين:والله بعد اللى حصل منك المره اللى فاتت انا مش ضامناك
عمر:مصممه يعنى
حنين:اه
عمر:امرى لله افرشى ياستى هنام انا على الارض
حنين:ثوانى واجهزلك مكان للنوم
عمر:بتبيعى فى ثانيه كده مافيش طب هنام انا انت ضيف مايصحشى
حنين بضحكه عاليه:انت صاحب بيت ياعمور
عمر:انتى خليتى فيها عمور
جهزت حنين الفراش على الارض ابدل كل منهم ملابسهم ارتدت حنين بيجامه قطنيه باللون الابيض مرسوم عليه قطه باللون الاحمر وارتدى عمر الملابس التى ارسلها له حازم تيشرت أبيض وبنطال أسود
…………………………..
غادر مازن بيت سلمى وتوجه الى الفندق وجد والده مستغرق فى النوم ابدل ملابسه ونام هو الاخر فلديهم سفر باكرا
+
…………………………
الفصل الثامن والعشرون
لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 28 في السطر التالي 👇
