د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى

……………………………..
رحله دامت ثلاث ساعات مرت عليهم كأنها ثلاث دقائق
حنين:دى بقى المنصوره الساحره ياعمر

عمر:الفندق بعيد عن هنا
حنين:لا قربنا خالص انا هاورى للسواق الطريق

وصلوا الى الفندق
حنين:ايه رايك فى المنصوره

عمر:على فكره اول مره اجى بس حلوه
حنين:انا هلكانه تعب

عمر:احنا ماجبناش لبس معانا
حنين:اه تصدق خلاص مش مهم نغسل ايدينا ووشنا كده نعمل ريفرش وخلاص

عمر:اوك يالا بينا نطلع مازن وأبوه نايمين مارضتش اصحيهم
……………………………

صعدوا الى الغرفه التى كانت تحتوى على فراشين خلعت حنين حجابها وبقيت بالدريس فقط بينما عمر خلع سترته فقط

ظلوا يتحدثون الى ان غلبهم النوم استيقظوا على صوت رنين هاتف عمر
كان مازن المتصل

عمر:ايوه يامازن
مازن:انتوا نمتوا بقينا المغرب يالا هنتأخر على الناس
عمر:طيب حالا

جلس عمر بجوار حنين على الفراش يمسد بيده على شعرها
عمر:قومى بقى ياحنونه بقينا المغرب

حنين وهى تتململ فى الفراش
حنين:حاضر قومت أهو

جلست حنين على الفراش قائله اجهز انتى انا هاغسل وشى وهاحط ميكب خفيف وننزل
عمر:بس يكون خفيف

حنين:اوك حاضر
عمر:تعجبينى وانتى مطيعه كده

حنين بابتسامه:امشى بقى اجهز انت
تجهزوا ونزلوا سويا وجدوا مازن ووالده فى الانتظار

مازن :يالا بينا عربيتكم هاتمشى قدامنا عشان حنين هى اللى عارفه البيت

مختار القاضى(والد مازن):اما انت عيل جلياط صحيح مش تعرفنى على مراة صاحبك
مازن:بابا حنين مراة عمر حنين بابا

مختار :تشرفنا يابنتى

حنين:الشرف ليا انا ياعمو نورتوا المنصوره
مازن: يالا بينا بقى

مختار:مستعجل اوى اللى يشوفك دلوقتى مايشوفش سرمحتك
مازن:ماخلاص يابابا انتى هاتفضحنى حنين صاحبة سلمى اوى

عمر:طيب يالا ياجماعه كفايه كلام

سياف بطل القصه معروف بهيبته في الديره والقبيلة وكلمته المسموعه خيال وشاعر بنفس الوقت ، يكون مدرب خيل وعايش في الديره مع ابوه وجده واخوانه شخصيته قويه ومحد يرد له كلمه…

مازن:انا بقول كده برضه
………………………………
ذهبوا الى بيت سلمى بتوجيهات من حنين

أمام البيت كانت هناك أعين تتربص بهم تنتظر منذ وقت ليس بهين هى أعين ماجده التى كانت تنتظر فى مكان لايستطيع احد رؤيتها فيه تريد ان ترى عمر وتقر عينها منه

مالبثت ان رأته حتى فاضت الدموع من عينيها ودت لو ذهبت اليه وتغمره بحنانها تضعه بين ضلوعها ولاتخرجه ولكنها لن تفعل هى أخطأت وتتحمل وتجنى نتيجة مافعلت
……………………
فى منزل سلمى

بعد التحيات والسلامات وتعرف كل منهم على الاخر جلس الرجل يتحدثون ويتفقون على اتفاقيات الزواج
والدة سلمى فى المطبخ تعد واجب الضيافه للضيوف

اما حنين وسلمى جلسوا سويا فى غرفة سلمى
سلمى :ها احكي لى بقى اخر الاخبار

حنين:يابنتى انتى فى ايه ولا فى ايه
سلمى:طب بلى ريقى بأى حاجه

حنين:انا عارفه مش هاتتهدى بس اطمنى الاخبار كويسه
سلمى:يعنى ايه

حنين:يعنى قررت افتح قلبى ياسلمى انا حاسه بحاجه ناحيته طول الوقت بيحاول يسعدنى ويتقرب لى لو مش عاوزه اتكلم يسكت لو ابعد يحترم بعدى ولما احتاجه بلاقيه جمبى قسيت عليه فى مره فى الكلام اوى فكرته

هاياخد موقف بس بالعكس حاول يصالحنى بشتى الطرق لما شافنى بصلى لاقيته اتكسف انه مش بيصلى ولاقيته انتظم فى الصلاه مثقف عكس توقعاتى غصب عنى ياسلمى لاقيتنى بتشد ليه

سلمى:يعنى بتحبيه
حنين:سلمى ماتسألنيش اسئله فوق مقدرتى انا نفسى مش عارفه كل اللى انا عارفاه انى بحب اتكلم معاه واحب اشوفه بيضحك ولو اتأخر فى الشغل اقلق عليه

سلمى :يبقى بتحبيه

حنين:انا هاعطى لنفسى الوقت ياسلمى مش هاستعجل
هنا سمعوا صوت طرقات على الباب
سلوى :يالا ياعروسه عشان تقدمى الحاجه الساقعه واجهزوا عشان هايقروا الفاتحه
سلمى :هما اتفقوا

سلوى:اه اتفقوا ماشاء الله ناس شاريه خالص وريحوا بابا فى الاتفاق مش هانجيب الا الاجهزه بس وكان مازن بيقول عاوزينها بشنطة هدومها بس ابوكى مارضاش

حنين:ربنا يسعدك ياسلمى
سلمى: ويسعدك ياحبيبتى

سلوى:يالا يابنات بقى
……………………….
ذهبت الفتيات بصحبة سلوى الى غرفة الجلوس

قدمت سلمى المشروب وهى تنظر بخجل لمازن بينما عمر ينظر الى أميرته التى سرقت لبه
نوفل:نقرأالفاتحه ياجماعه

قرأالجميع الفاتحه والسعاده تغمرهم
مختار:يازين مااختارت يامازن ماشاء الله ادب وجمال
سلمى:متشكره ياعمو

مختار:ربنا يهنيكم يابنتى احنا هانمشى بقى لان هنسافر بدرى
مازن:خلينا شويه يابابا

نوفل :استنى شويه يااستاذ مختار العرسان يقعدوا مع بعض

مختار:والله يااستاذ نوفل الواحد ماعاد بيقدر على السهر انا هاروح انا الفندق انام شويه قبل مانمشى ومازن يجى براحته

نوفل:يعنى مصمم برده امرى لله
ودع الجميع مختار

حنين:يالا احنا كمان ياعمر عشان نسيبهم براحتهم
سلمى قبل ان يجيب عمر:تعالى بس ثانيه
حنين:حاضر
اصطحبت سلمى حنين الى غرفة المعيشه(الليفنج)

عمر:ربنا يستر
مازن:حازم جه لوحده على فكره ماجابشى مامته وباباه

عمر:والله فكرت جم معاه
مازن:لا سلمى قالتلى جه لوحده
عمر:مستنى من زمان

مازن:ماهو عم نوفل مقعده فى الليفنج وفيه تليفزيون يعنى مش هايمل
عمر:وعرفت منين:

مازن:سلمى قالتلى
عمر:ماشى ياسيدى انتى وسلمى ربنا يستر من رد فعل حنين

مازن:تفتكر هتسامحه ولا هتعاند
عمر:لا هتسامحه قلبه ابيض مش بتشيل شخصيتها متسامحه جدا ان كانت فتحت معايا صفحه جديده
مازن:استنى هنا قولى يااسطا ايه حصل

عمر:مافيش امبارح رجعت من الشغل لاقيتها مستينانى والنهارده لاقيتها دخلت اوضتى تصحينى الاول فكرت انى بحلم بس لاقيتها هى بجد وأسلوبها وطريقة كلامها متغيره سالتها فيه ايه متغيره ليه قالتلى تعالى نفتح صفحه جديده
مازن:ياه اخيرا حست بيك

عمر:بس لسه ماقالتش انها بتحبنى قالتلى اصبر شويه انا متفهم جدا حالتها وسعيد باللى وصلت بيه معاها
مازن:ربنا يسعدكم ياصاحبى
……………..

فى غرفة المعيشه
حنين بشهقه:حازم
حازم:وحشتينى اوى

أغلقت سلمى الغرفه عليهم وخرجت سريعا
حازم:ماوحشتكيش

حنين وقد أدمعت عيناها:انتى اللى كنت عاوز تخلص منى
حازم:انتى بالله عليكى تصدقى كده

حنين:انا شفت عمايلك بعينى
حازم:لما انتى قلتى هاقعد مع عمر قعدت ازيد فى الكلام عليكى عشان تصرى على موقفك
حنين:وليه ده كله

حازم:عشان توصلى للنتيجه اللى وصلتى ليها دلوقتى
حنين:دا انت متابع بقى

حازم:انتى أغلى عندى من نفسى انا بكلم عمر كل يوم أساله عليكى
حنين:وأفرض كان حصل العكس
حازم:انا كنت متأكد انك هاتحسى بيه

حنين:انتى جوزتنى ليه بتمثليه
حازم:عمرك ماكنتى هاتاخدى القرار ده بارادتك كنتى هاتفضلى متردده اللى حصل انى حطيتك على الطريق بس
حنين:وكلام بابا
حازم:وحتى بابا ضغط عليكى عشان تصرى على قرارك
حنين:يعنى ماكنتش عاوز تجوزنى وتخلص منى

حازم:انتى تصدقى كده ياعبيطه لو كنت عاوز اخلص منك كنت هاتصل بيكى فى اليوم مية مره وماترديش عليا واجى هنا النهارده مستنى من قبل ماتيجوا هنا عشان اتكلم معاكى وافهمك الوضع
حنين:انت اتفقت مع سلمى صح

حازم:سلمى وعمر ومازن وعم نوفل وطنط سلوى
حنين:يااااااااه مش بقولك لازم تبقى مخرج

حازم:انتى عمرى كله
حنين:وحشتنى اوى

وهنا ركضت حنين الى حازم تحتضنه بقوه فهو أقرب انسان اليها
حنين:كنت مفتقداك اوى

حازم:مش أكتر منى يابت انتى توأم روحى يالا نطلع للجماعه نطمنهم ونروح البيت ماما تعبانه اوى عاوزه تشوفك
حنين بلهفه:مالها ماما

حازم:كويسه ياحبيبتى بس قلقانه عليكى اوى انا كنت هاجيبهم معايا بس غيرت رأيى فى اخر لحظه قلت ابقى اخدك انتى ليهم

حنين:ومين قالك انى كنت هاسامحك
حازم:عشان انا اكتر واحد فاهمك وعارف انك من النوع اللى بيصفى بسرعه وعارف انى لما أوضحكلك كل حاجه هاتسامحى بسرعه

حنين:طب يالا بقى ماما وحشتنى
…………………………
كان الجميع فى الخارج بانتظار خروج حنين وحازم خرجت حنين وخلفها حازم
تبادل عمر وحازم السلام وكذلك هو ومازن وقاطع تحياتهم العم نوفل

عم نوفل:ها ياولاد اتصالحتوا ولا لاء
حازم:ياعمو حنين قلبها ابيض مش معقول تفضل زعلانه كده مننا هيا عارفه غلاوتها عندنا
حنين:طب يالا بقى ياحزوم اصل ماما وحشتنى

عمر:انتى هاتروحى لمامتك
حازم:ماانت هاتيجى ياعمر مستحيل اسيبك دى ماما مستنياك عشان تتعرف عليك
عمر:بس

حازم:مابسش ده بيتك التانى
عمر باستسلام اوك ماشى
ذهب حازم وحنين وعمر بعدما ودعوا الجميع وبقى حازم مع عروسه فلم يهنأ بالجلوس معها بمفرده الى الان
+
………………………………….

 

الفصل السابع والعشرون

لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 27 في السطر التالي 👇