د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى

………………………….
لم تتحمل حنين كلام سمر كما لم يتحمل جسدها كم الصدمات التى ألقت عليه فكان الهروب من الواقع هو الحل وسقطت مغشيا عليها حملها عمر الى جناحه وأرسل فى طلب الطبيب

كان هذا مايخشاه عمر من مواجهة سمر تلك الحقوده التى لم تكتفى فقط بادعاءات كاذبه عليها ولكن أسمعتها كلمات كانت قاسيه بحق

…………………………..
فى جناح عمر بالفندق
أنهى الطبيب فحصه على حنين وشرع فى تركيب محلول لها

عمر:خير يادكتور مالها طمنى
الطبيب:خير يااستاذ عمر الانسه اغمى عليها لان ضغطها وطى ممكن يكون ارهاق زياده مابتاكلشى كويس
عمر:اه فعلا مااكلتش امبارح كويس وعلى فكره دى المدام يادكتور

الدكتور:اسف يافندم وعلى العموم انا علقت لها محلول ملح وهى هاتفوق كمان شويه ماتقلقشى
عمر:متشكر يادكتور اتفضل انت ولو احتجتلك هابعتلك

غادر الطبيب وشرع عمر فى خلع حجابها وحذائها عنها نزع عن يديها المحلول وخلع لها الفستان الذى كانت ترتديه حتى تنام باريحيه كانت ترتدى اسفل الفستان مايسمى بالاسترتش نبيذى اللون وبدى كات من نفس

ذات اللون نظر لها عمر باعجاب شديد فقد كان يرى ايه من ايات الله من شدة جمالها وتناسق الوانها فهى ترتدى اسفل الفستان نفس لون الفستان

أوصل لها المحلول مرة اخرى وجلس الى جوارها على الفراش ينظر اليها ود لو………..ولكن ليس الان اطلاقا
انتهى المحلول نزعه عمر عنها انتظر الى ان تفيق

بعد برهه من الوقت تململت حنين فى الفراش وجدت عمر جالس بجوارها ممسكا بيدها
فزعت من هيئتها ومن قربه منها الى هذا الحد

حنين بارتباك واضح:انا فين فين هدومى مين قلعنى

عمر مطمئنا لها:انتى كويسه ياحبيبتى انا كنت قلقان عليكى اوى انت اغمى عليكى وانا جبتك هنا اوضتنا وانا اللى قلعتك ماتقلقيش

كان يتكلم وهى تغطى نفسها بالمفرش القطنى
حنين:انت ازاى تقلعنى هدومى ازاى تتجرأ تعمل كده

هى دى عاده عندك ولا ايه
نهض عمر من جوراها وقد تملك منه الغضب بسبب ردود افعالها فهى تعامله كأنه رجل غريب هو يعتبرها زوجته بحق بينما هى تعتبره رجل غريب ليس مسموح له القرب منها

عمرباحتقان:لا مش عاده عندى ولا حاجه المره اللى فاتت خلعت لك الحجاب عشان تتنفسى كويس لانك كنتى منهاره المره دى الوضع مختلف انا قلعتك هدومك عشان تبقى مرتاحه وانتى مراتى يعنى عادى لما اشوفك او

حتى المسك واضح انك انتى اللى نسيتى اننا اتجوزنا ثم اساسا انا مش مضطر ابرر لك انا عملت كده ليه لانك مراتى يامدام

 

ارتبكت حنين من كلامه وبدى التوتر عليها
+
شعر عمر انه زاد عليها فى الحديث وأخافها

حنين:لو سمحت اخرج عشان اغير هدومى لو سمحت كفايه كده مش قادر اتحمل الضغط ده ماتخلنيش اندم انى فضلت معاك

أبدل عمر لهجته الغاضبه وتكلم بلهجه حانية معها حتى يطمئنها
عمر:انا هاخرج بس بشرط

حنين:………..

لم تتكلم بينما نظرت له بتعجب
عمر:ان تاكلى الاكل اللى طلبته ليكى كله لانك سكرك وضغطك قليلين اوى لانك معانده من امبارح مش راضيه تاكلى

أومأت برأسها دليل على موافقتها تركها عمر وخرج يفكر بتلك الحسناء التى اصبحت زوجته حزين من معاملتها معه ولكنه ابتسم حين تذكر هيئتها الجميله بشعرها الحريرى الاسود وملابسها اللتى اظهرت كثير من مفاتنها

عند حنين كانت غاضبه بشده مما فعله عمر كيف له ان ينزع عنها ملابسها هى لاتزال تعتبره غريب ولكن الحقيقه انه اصبح زوجها

أبدلت ملابسها وخرجت
عمر:تعالى كلى بقى ياحنين

تنهدت دون ان تنظر له
حنين:حاضر
جلسوا سويا يتناولون افطارهم

………………………….
فى هذا التوقيت كان حازم وعبدالسلام وصلوا الى المنصوره
حازم:حمدلله على السلامه يابابا زمانك تعبت ياحبيبى

عبدالسلام:امال انت تعمل ايه يابنى سايق بقالك يجى 12 ساعه
حازم:ولايهمك ياحاج اطلع انت وانا هاجرش واجى

صعد عبدالسلام ولحق به حازم وجدوا صفيه فى الانتظار
صفيه: حمدلله على السلامه ياابو حسام فين حنين

عبدالسلام :الله يسلمك ياصفيه اقعدى وهانفهمك كل حاجه
صفيه:هاجهز لكم الاكل طيب الاول

عبدالسلام:تعالى بس اقعدى احنا كلنا فى الطريق تعالى نتكلم معاكى شويه
قص عبدالسلام وحازم ماحدث بالتفاصيل فى شرم الشيخ

صفيه بمراره:ياعينى عليكى يابنتى زمانها فاكره اننا اتخلينا عنها وانها حمل على كتافنا
حازم:فتره مؤقته بس ياماما وكل حاجه هاترجع زى ماكانت

صفيه:ده الصح ياعبده عمرها ماكانت هاتتجوز الا كده وصدقنى الواد ده بيحبها وشاريها اللى صعبان عليا البت
عبدالسلام:مارضيتش تيجى خالص ياصفيه

صفيه:انت عارف انها حساسه زمانها زعلانه منى

حازم:كله هايرجع زى الاول ياماما ماتزعليش وهو فى بيت جوزها اللى بيعشقها واطمنى هو قال انه مش هايقرب منها

صفيه:طب كويس ريحتنى يابنى اختك لسه مصدومه ماينفعش تدخل فى اى علاقه من اى نوع
حازم:انا هاقوم اخد شور وانا لانى هلكان

عبدالسلام:وانا كمان هاقوم انام هلكان
صفيه :ماشى قوموا ناموا وانا هاتصل بيها كده

عبدالسلام:عين العقل ياصفيه
………………………..
انهى عمر وحنين افطارهم كانت حنين تنظر الى الطعام ولا تنظر اليه مطلقا بينما هو عيناه لم ترفع عنها
عمر:ساكته ليه

نهضت حنين من على طاولة الطعام وتكلمت بحده بالغه
حنين:اسمع ياعمر اللى حصل من شويه ده مش لازم يتكرر تانى لو سمحت جرأتك دى انا مش حباها
نهض عمر ويار فى اتجاها بقرب

عمر:ها وايه كمان
حنين وهى تبتعد للخلف:انت قلت نتعرف على بعض تصرفاتك دى عيب اوى ومايصحش تعمل كده عيب
عمر:عيب ايه بالظبط

حنين:عيب انك تشوفنى بهدوم زى دى
عمر:ليه دا حتى النبيتى كان هاياكل منك حته ياابيض انت ياجميل
تعجبت حنين من وقاحته

حنين بغيظ:انت جرىء اوى عيب كده والله عيب كلامك ده
ضحك عمر بصوت عالى من تلقائيتها وعفويتها فى الكلام

عمر:عيب ومايصحش كده
حنين:ممكن افهم ايه اللى بيضحكك من كلامى

عمر:لا ابدا وحاضر انا مش هاضايقك تانى ياقمر بس ادى نفسك وادينى فرصه نتعرف على بعض
قاطع كلامه صوت رنين هاتفها
نظرت حنين الى المتصل ولم تجيب حينما وجدتها والدتها

عمر وقد لمح اسم المتصل(ماما حبيبتى)
عمر:ردى ياحنين طمنيها عليكى زمانها قلقانه اوى

حنين:لو سمحت دى حاجه ماتخصكش انا هانزل اشوف سلمى بعد اذنك

نهضت الى الخارج دون ان تسمع منه اى كلمه فهو يتدخل فى حياتها بشكل واضح

عمر:ماشى ياحنين شكلك هاتتعبينى اوى بس معاكى لاخر الطريق ماهو ياتحبينى ياتحبينى يانبيتى انت ياجميل
…………………………………
ذهبت حنين الى سلمى فى غرفة مكتبها

سلمى وقد تظاهرت انها لاتعلم اى شىء مما حدث ركضت نحوها تحتضنها
سلمى :حنين ياحبيبتى انتى فين رنيت عليكى كتير قولت دا انتى ماجتيش من المنصوره

حنين:الموبايل كان فاصل ياسلمى لسه شاحناه بليل اقعدى بس وانا هافهمك كل حاجه
قصت حنين كل شىء على سلمى وسلمى كانت كأنها لاول مره تسمع وتدرى

سلمى :ياه كل ده حصل يعنى انتى كده بقيتى مراته
حنين:اه ياسلمى شوفتى حازم عمل ايه انا حاسه انى تايهه

سلمى:اهدى كده عشان تعرفى تفكرى وترتبى افكارك بس اللى انا مش فاهماه ليه ماروحتيش مع عمو عبدالسلام

حنين:حسيت انى هم على قلبهم ياسلمى عارفه الاحساس ده حسيت انهم ماصدقوا جوزونى وخلصوا منى
سلمى :يابنتى ماتقوليش كده اهلك بيحبوكى جدا والبت سمر دى طلعت زباله اوى ياما حذرتك منها عمرى مااستريحت لها

حنين:كلامك طلع صح كله ياسلمى هى السبب انى اتجوز بالطريقه دى
سلمى:ماجايز خير ياحنين عمر بيحبك

حنين:بس ياسملى ماحدش اعطانى حرية الاختيار
سلمى :طب ولو حد اعطاكى الحريه انك تختارى لو عمر اتقدملك كنتى هاتوافقى

حنين:ماكنش ينفع ارتبط دلوقتى ياسلمى انا لسه فى مرحلة مااقدرش احكم على اى حاجه فيها انا كنت جايه هربانه من نظرات الشفقه بتاعة الناس فى المنصوره ماكنتش جايه احب
سلمى :انتى شايفاه معتز ياحنين ولا لاء

حنين:هاتصدقينى لو قلت اطلاقا شخصيته وجرأته بتجبرنى انى مافكرش انه معتز بس لما يكون ساكت مش بيتكلم بفتكر معتز على طول

سلمى :انا عايزه اقوم افرتك البت سمر دى
حنين:عمر طردها
قصت حنين لسلمى ماحدث منذ قليل من مواجهة سمر واغماء حنين وعندما أفاقت ووجدت نفسها فى جناح عمر وقد نزع ملابسها الخارجيه عنها

سلمى :اوبا قلعلك الدريس
حنين:وقح وجرىء اوى ياسلمى

سلمى :بصى ياحنين هو اكيد عمل كده لانه عارف انك مراته ياحبيبتى وبيتعامل معاكى على هذا الاساس بس كنت لابسه ايه تحت الدريس

حنين:كنت لابسه استرتش وبدى حمالات نبيتى لون الدريس
سلمى:اوبا زمان الواد اتهبل

حنين:يابنتى نظراته صعبه اوى بحس انه هاياكلنى بعينه بيحرجنى بيفصلنى بعينه ايه ده
سلمى:ماانتى قمر ياحنه حد يشوف الجمال ده ومايبصلوش دا انا كسلمى بنت نوفل بحب ابصلك

حنين:والله انتى رايقه ياسلمى بس انا بهدلته وقلت عيب ومايصحش
سلمى:وسكت

حنين:قعد يضحك عصبنى بجد
سلمى:ماهو ليه حق يضحك واحده بتقول لجوزها عيب ومايصحش تشوفنى بهدوم مجسمه شويه
حنين:ماتعصبنيش مجسمه ايه البدى عريان حمالات اه ياربى معقول شافنى كده

سلمى خلاص بقى ياحنين انسى عندى ليكى خبر حلو
حنين :ايه

سلمى لتغير مجرى الحوار: على فكره ياحنين مازن هايجى يتقدملى
حنين:مبروك ياقلبى فرحتلك والله اهى حاجه تفرح فى الهم اللى انا فيه ده

سلمى:بصى ياحنين الانسان هو اللى بيخلق سعادته حاولى تتعرفى على عمر تشوفى الحلو اللى فيه ايه
قاطع كلامها صوت هاتف حنين كان عمر المتصل
حنين:الو السلام عليكم

عمر:وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته
اتأخرتى اوى مع سلمى خلصتوا ولا لسه

حنين:فيه حاجه ولا ايه
عمر:لا بس بطمن عليكى وبعرفك انى عندى شوية شغل

حنين:انا هاقعد مع سلمى شويه لما تيجى ماشى رنلى هانزلك
عمر:ماشى ياعمرى خدى بالك من نفسك
حنين:مع السلامه

سلمى:هيييييييييح كلامكوا زى المتجوزين يابت
حنين:مش بقولك رايقه
قطع حديثهم دقات على الباب

سلمى :اتفضل
الساعى:العصير ده عمر باشا بعته ليكم ياااستاذه
سلمى :ماشى ياعم محمد حطه واخرج

وكمان باعت عصير واضح انه لسه قلقان عليكى استنى دا فيه ورقه اهى شوفى مكتوب فيها ايه
التقطت حنين الورقه وجدت مايلى

“اشربى العصير كله لو سمحتى انا بعد كده هأكلك بنفسى انا مأقدرشى اتحمل يغمى عليكى تانى بحبك اوى يااجمل حاجه حصلتلى”
ابتسمت حنين من الساله

سلمى :هاتى اقرأبالله عليكى
حنين :خدى ياباى عليكى
قرات سلمى الرساله

سلمى:هيييييييييح بيحبك أبت ياحنين
حنين:هاتسكتى بقى ولا ايه

ظلوا يتحدثون هكذا فأحاديث البنات لاتنتهى
+
……………………………………

الفصل التاسع عشر

لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 19 في السطر التالي 👇