د.ماء على فستان الزفاف بقلم امل الهلاوى

صدمت حنين من تصريح عمر وافصاحه عن حبها لها تلجم لسانها امامه ولم تقدر على الكلام
عمر:أيوه بحبك وهافضل معاكى لما تخرجى من أزمتك وتحسى بيا أنا بحس ساعات انك حاسه بيا وممكن تكونى بتبادلينى كمان

أفاقت حنين من شرودها وأخذت تسحب نفسها من بين ذراعيه ولكن هيهات
حنين:سبنى قولت لك سبنى

عمر:أنتى عارفه انى مش هاسيبك فاسكتى وبطلى تشدى نفسك
تنهد طويلا ثم استطرد قائلا

عمر:حنين انا بحبك ماتعمليش فينا كده سيبى قلبك ليا والله ماهاتندمى فكرى فى حياتك قدام
حنين وهى تبكى:أنت مش فاهم حاجه مش فاهم أى حاجه

عمر:طب فهمينى ياحبيبتى فهمينى أنا هافهمك والله
حنين:طب ممكن تدينى فرصه افكر بس واستجمع نفسى وساعتها هاعرفك كل حاجه
لم يصدق عمر ماسمعه للتو فها هى تعطيه بارقة أمل حتى وان كان أمل ضعيف

بدأ عمر أن يرخى قبضته من على ذراعيها
عمر:أنا اسف ايديكى وجعتك

حنين:أنت شايف ايه
عمر:أنا اسف أنا ادامك اهو اضربينى براحتك

وهم ان يضع يده على ذراعيها لكى يدلكها ولكنها ابتعدت سريعا

عمر:أنا اسف تانى والله لسه ماأخدتش على المعامله الميرى دى من واحده
حنين:وأنت بقى اللى تعرفهم كتير على كده

ابتسم عمر فهاهى تعطيه برريق أمل من جديد
عمر:أنا مش هاقولك انى نبى وانى وانى بس كل اللى هاقولها ليكى انى من يوم ماشفتك وانى اقسم بالله ماعرفت أى واحده
حنين:أنا هامشى بقى

عمر:أنا جاى معاكى مش معقول اسيبك تمشى لوحدك دلوقتى وماتقلقيش هامشى مؤدب والله
ضحكت حنين فابتسم عمر لانه نجح فى اضحاكها

…………………………….
مشوا سويا بجوار الشاطئ وكان عمر يحدثها عن محمية رأس محمد وعن مناظرها الخلابه ومدى أهمية هذا المكان كانت حنين تسمع باعجاب له وأنه مثقف الى هذه الدرجه اكتشفت فيه شئ جديد اليوم كما اكتشفت انها مرتاحه معه

………………………………..
عند سلمى ومازن
مازن :يابنتى بطلى بقى تعيطى

سلمى:ماسمعتش كانت بتغنى ازاى ماشفتش منظرها وهى بتعيط أنت ايه ماعندكش قلب
مازن:خلاص عيطى عيطى

سلمى:انت ايه ماعندكش ضمير هدينى
مازن:تصدقى بالله ياسلمى يابنت نوفل أنك هاتجننينى ماتبطلى عياط يابت بدل والله ماأبوسك
سلمى:وقح وسافل

مازن:نسيتى وقليل الادب كمان
ضحكت سلمى
مازن بابتسامه:عرفت اضحكك اهو

وفى هذه الاثناء جاء عمر وحنين
سلمى وهى تركض اليها

سلمى :حنين أنتى كويسه ياقلبى لما مشيتى كنتى بتعيطى
حنين:أنا كويسه خالص ياجماعه اطمنوا

عمر:روحى انتى ياحنين ارتاحى عشان تعبتى النهارده
حنين:اوك تصبحوا على خير نتكلم بكره ياسلمى

سلمى باستغراب من انصياعها لاوامر عمر:ماشى ياقلبى
…………………………..
كل ذلك وسمر تراقب من بعيد

همست لنفسها قائله:هى بقت كده
قطع تفكيرها وجود كريم

كريم:سمر انا عاوزك فى موضوع
سمر :اتفضل يامستر كريم

كريم:أنا معجب بحنين وعاوز اتقدم لها وعارف انكوا اصحاب
كان يظن كريم انهم اصدقاء لان سمر من اتت لحنين بالعمل

سمر:فيه حاجات انت ماتعرفهاش ياأستاذ كريم عن حنين

كريم :زى ايه
سمر:بص يااستاذ كريم انت انسان محترم وانا مش هاخبى عنك اى حاجه
كريم:انتى قلقتينى

سمر:حنين استحاله توافق عليك مش عشان انت وحش لا بالعكس عشان انت مش غنى اوى لانها بتدور على الواحد الغنى بدليل انها بتلف على استاذ عمر عشان توقعه والمسكين مش فاهم أى حاجه وماشى وراها أظنك لاحظت لاحظت

كريم :اه فعلا لاحظت نظراتها ليها بس مش باين عليها اطلاقا
سمر:لو مش مصدقنى روح واطلب عليها الجواز وشوف بنفسك ردها عليك

كريم :لازم استاذ عمر يعرف الكلام ده مهما كان هو الرجل اللى مشغلنا ماينفعشى نسيبه كده
سمر :انا نازله أجازه بكره ميعاد اجازتى لما اأجى نشوف هانعمل ايه ماينفعشى نسيب الرجل كده

…………………………….
فى هذه الاثناء لم تستطع حنين النوم فخرجت من المخيم الى الخارج وقفت امام البحر تستنشق الهواء وتتذكر كلام عمر

راها عمر وهم بالذهاب اليها ولكن كان كريم أسرع منه فى الذهاب اليها فوقف بعيد ليراقب الحدث
………………………………..
عند حنين على الشاطئ
كريم:انسه حنين كنت عاوزك فى موضوع

حنين:اتفضل ياأستاذ كريم سامعاك خير
كريم انتى انسانه محترمه وانا معجب باخلاقك وكنت عاوز اجى اتقدملك دا بعد موافقتك
حنين:انا انا …

كريم :احنا ممكن نعمل فترة خطوبه نتع ف فيها على بعض انا بقالى فتره بدورر على الانسانه المحترمه اللى أأمنها على بيتى ولاقيت ده فيكى والخطوبه معموله عشان التعارف

حنين:أستاذ كريم انا اسفه انا حاليا مش بفكر فى الجواز خالص
كريم:انا قلت نعمل خطوبه بس

حنين:برضه اسفه انا مش حاطه الموضوع ده فى دماغى حاليا
كريم:فيه حد تانى فى حياتك

حنين:لا أبدا
كريم:أنا اسف لو ضايقتك واحنا اخوات زى مااحنا
ابتسمت له حنين على تفهه وشكرته وتمنت له الخير وتركها وغادر وقذ تأكد من كلام سمر فانها حتى لم توافق على الخطوبه

……………………………….
ما ان ترك كريم حنين حتى ذهب لها عمر
عمر:واقفه لوحدك ليه

حنين:لا ابدا بشم الهوا
عمر:كريم كان عاوز ايه منك

حنين:لا ابدا كان بيسالنى مبسوطه فى الشغل ولا لاء
عمر:وكنتى بتضحكى له ليه

حنين:هو ده استجواب وانا مش عارفه

عمر:ماتضحكيش لحد الا انا فاهمه ولا لاء
حنين:أنت هاتبدأفى كلامك ده استنى هنا انت بتراقبنى ولا ايه
عمر:لا والله أنا كنت واقف بالصدفه

حنين :طيب تصبح على خير
عمر:وانتى من اهله ياملكه

خجلت حنين من كلماته وتركته وذهبت سريعا سابحا فى افكاره فيمن سلبت عقله وقلبه
………………………………….
انقضى الليل وعاد الجميع الى الفندق وكل ذهب الى غرفته
ليأخذ قسط من الراحه
……………………

فى غرفة حنين
رن هاتف حنين برقم حازم فردت سريعا
حازم:ازيك ياحبيبتى عامله ايه
حنين:ازيك ياحزومى وحشتنى

حازم:عندى ليكى خبر بمليون جنيه
حنين:قول

حازم :الكلب اللى قتل معتز الله يرحمه اتقبض عليه كان مستخبى فى دمياط وناس شافوه وطابقوا الصور باللى نزلت له فى الجرايد الصور اللى اخدوها ليه من الكاميرا اللى فى الشارع بتاع البيوتى سنتى

حنين ببكاء:يالله اخيرا اللهم لك الحمد والشكر ربنا ينتقم منه
انا لازم اجى واشوف الكلب ده وهو مقبوض عليه ومرمى فى السجن
حازم:ماهو مش انتى مفروض تنزلى بكره

حنين:النهارده ياحازم لازم انزل انا هاروح لعمر استأذن منه يارب يوافق
حازم هايوافق

حنين:اوك ياحبيبى سلام مؤقت
حازم :سلام ياقمر
………………………..
ذهبت حنين الى غرفة عمر طرقت عذة طرقات ظنها مازن فلم يخطر على باله مطلقا ان تكون حنين كان عارى الصدر فقد كان يبدل ملابسه

عمر بدهشه:حنين
حنين بشهقه:اجيلك وقت تانى
عمر:لالالا استنى ثانيه واحده

كان يقول ذلك وهو يركض الى الدخل ارتدى تيشرت ابيض فى غضون ثوانى
عمر وهو يلهث:اتأخرت عليكى

حنين:لا ابدا انا كنت عاوزه من حضرتك خدمه
عمر:طب تعالى نتكلم جوا
حنين:كده كويس

عمر:هانتكلم على الباب
حنين:كده كويس ياعمر خلاص بقى
عمر :انتى قولتى ايه ايه

حنين:قلت كده كويس
عمر:لاء اللى بعدها
حنين بخجل :انا عاوزه انزل المنصوره النهارده ضرورى

عمر:ماأنتى ميعاد نزولك بكره فيه حاجه ولا ايه
حنين:ظروف فى البيت أنا اسفه أنا عارفه انى بتقل عليك

عمر:أوعى تقولى كده تانى انت تأمرى أمر روحى ياستى براحتك
حنين:بس هاقعد أسبوع

عمر:ليه كده كتير
حنين:والله ظروف فى البيت غصب عنى أنا اسفه
عمر:ماتتأسفيش روحى وشوفى اهلك وانا أمرى لله

حنين:مش فاهمه
عمر:بكره تفهمى ياحنين وانتى عند وعدك ليا انك هاتفكرى فى الكلام اللى قلته ليكى امبارح
حنين:هافكر ياعمر مع السلامه

عمر :انا هاسلم عليكى فى الموقف انا هاجى اوصلك وممنوع النقاش هاكلم سلمى ومازن يجوا معانا اهو ماعدشى ليكى حجج
حنين بابتسامه :ماشى موافقه

اجهزى وانا هاجهز وهاستناكى
حنين:الباص لسه كمان ساعتين

عمر:اوك هاستناكى تحت كمان ساعه ونص
+
حنين :اوك سلام
………………………………………

الفصل الثالث عشر

لمتابعة القراءة اضغط على الرقم 13 في السطر التالي 👇